Luieren

Het weer is nu echt herfstig. We lopen nu over bladeren in wind en regen. Ik moet nu echt oppassen, dat mijn pootjes niet te nat door worden door alle plassen op de weg. Mijn bazinnetje houdt niet van regen en wil dat we wel in een lekker tempo doorlopen als het regent. Ik vind regen niet erg en ik neem de tijd om overal te snuffelen. Baasje is zelfs nog erger. Als het regent, wil hij niet met ons lopen. Hij wacht dan tot de bui over is. Ik vind dat stom. Ik wil gewoon mijn rondjes doen.

Na ons rondje worden we lekker droog gemaakt met een handdoek. En dan...dan komt het mooiste moment... we gaan voor de houtkachel liggen opdrogen. Gewoon liggen, af en toe omdraaien zodat alles gelijkmatig droog wordt. We liggen gewoon op de grond. De kachel is soms zo heet dat een koude vloer het weer een beetje compenseert, anders zouden we ontploffen door de warmte.

Als we droog zijn, blijven we gewoon liggen. Soms vinden we het te heet worden en dan kruipen we in ons mandje. Onze mandjes staan wat verder van de kachel, maar dat is niet erg. De mandjes zijn warm genoeg.

Vroeger toen ik net bij onze baasjes kwam, vond ik de houtkachel maar niks. Het was mij te warm. Ik mocht in een mandje dicht bij de kachel, maar vaak kroop ik uit het mandje en ging gewoon op de vloer liggen. Of ik ging even naar buiten om daar op de mat te gaan liggen. Even afkoelen. Het was best lief bedoeld dat ik een fijn plekje bij de houtkachel kreeg, maar voor mij hoefde dat niet zo. Ik vond het wel fijn om dicht bij mijn nieuwe bazinnetje te zijn. Ook was Andy erg lief voor mij en natuurlijk nog steeds.

Nou, ik ga weer even doen waar ik heel goed in ben. Chillen bij de houtkachel, want zo'n houtkachel is ook fijn als je niet nat bent door de regen.