Toen bazinnetje een aantal grasaren in onze tuin vond, waren de rapen gaar. We moesten naar de dierenarts. Die keek in mijn oren en constateerde dat ik allerlei bacteriën in mijn oren heb. Gewoon vieze oren dus.
Dat komt waarschijnlijk, omdat ik overal in de schaduw op de grond lig. Bazinnetje heeft wel een kussen voor ons in de tuin liggen, maar niets is zo lekker dan gewoon languit in het gras of zelfs op de steentjes te gaan liggen.
Nu maakt bazinnetje mijn oren iedere ochtend en avond schoon met een paar druppels van vloeistof wat ze in mijn oren doet. Dat kriebelt en jeukt. Ik schud mijn koppie daarna gewoon veel heen en weer.
Ik hoorde de dierenarts zeggen dat ik volgende week weer langs moet komen voor controle. Dat betekent nog een keer naar de dierenarts. Zo vaak kom ik eigenlijk nooit bij de dierenarts.
Toen wij bij de dierenarts waren, was Andy alleen thuis. Die haat het om alleen thuis te zijn. Toen wij terug kwamen had hij twee plasjes in huis gedaan en alle kussens van de bank gegooid. Zijn natte neus tegen de ramen gedrukt. Geprobeerd om de hondensnoepjes te pakken. Hij was dus erg druk geweest. Maar wat was hij blij dat we er weer waren! Ik heb nog maar niet verteld dat hij volgende week weer eventjes alleen op het huis moet passen. Dat gaat hij echt niet leuk vinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten