Mopperdemopper

De laatste dagen waren nat en koud. Telkens als we naar buiten gingen, ging het regenen. Iedere keer liepen we in de regen. Bazinnetje moest mij helpen om mij langs de plassen te laten lopen. Soms was ik eigenwijs en liep ik toch midden in een plas. Die was best diep, maar niet zo diep dat ik moest zwemmen.

Ik loop niet zo snel als bazinnetje en zeker niet zo snel als Andy. Dus, ze waren vaak aan het mopperen, dat ik zo langzaam ben en dat we nat werden. Wat een gemopper op mij en op de regen. Misschien wel meer op de regen dan op mij.

Bazinnetje houdt niet van regen en kou. Dus, ze vond dat we maar snel moesten poepen en plassen. Door de regen was het ook moeilijk om geuren te herkennen. Soms was ik zelfs een beetje de weg kwijt. Waar moest ik ook al weer lopen? Ook maakte ik de fout om te poepen waar ik niet mag poepen. Bazinnetje besloot om het niet op te ruimen. Het regende zo hard dat het vast weer weg zou spoelen, voordat de kinderen er misschien in zouden lopen.

Ik had in het gras gepoept, dus niet op de straat. Dat doe ik niet. Maar normaal weet ik, dat ik op die grasstrook naast het voetpad niet mag poepen. Alleen door de regen...en omdat ik werd opgejaagd door Andy en bazinnetje, heb ik het wel gedaan. Ik dacht, die ziet dat niet. Maar ja, ik ben natuurlijk de blinde en niet bazinnetje. Dus, was bazinnetje weer aan het mopperen. Nu echt op mij alleen.

Als we thuis komen dan moeten we onze voeten vegen. Dat betekent dat we stil moeten staan terwijl bazinnetje onze poten schoon maakt. Mijn buik wordt dan ook droog gemaakt en daarna het lekkerste van alles, mijn rug word droog gemaakt. Maar dan nog steeds blijven we een beetje nat. Dus, zijn we verplicht om voor de kachel op te drogen. En dat vinden we erg.... Nee, natuurlijk niet! Ik houd van de kachel. De regen vind ik ook niet erg, maar de kachel en de warmte na een wandeling in de regen is toch wel een fijne beloning. Nou ja, naast wat lekkers dat we altijd krijgen na een wandeling.

Stom teefje

Zoals ik al eerder schreef is Andy verliefd. Hij vindt Luna helemaal geweldig. Nog altijd loopt hij langzaam als we bij haar huis zijn. Hij kijkt of hij haar ziet. Ziet hij haar in de tuin dan speelt hij soms aan de ene kant van het hek terwijl zij aan de andere kant zit. Ik vind dat prima, maar ik vind het niet fijn als we haar en haar bazinnetje tegen komen.

Weten jullie nog hoe ze eruit ziet? Kijk zo achter het hek is het een prima hond.

Als we Luna met haar bazinnetjes tegen komen dan wil ze spelen. Andy speelt dan heel graag met haar. Maar ze wil ook met mij spelen. Ze is alleen zo wild. Ik weet niet waar ze is en soms springt ze bovenop mij. Ik heb haar al eens gezegd dat ik blind ben, maar ze luistert niet. Ze is een ongeleid projectiel dat overal is. Ze botst zo vaak tegen mij op, dat ik gewoon naar haar gegromd heb. Niet dat ze luistert, ze doet het gewoon nog een keer. Ze kijkt echt niet uit.

Gisteren ook weer. We kwamen Luna tegen. Wil die stomme teef mij begroeten en ook meteen daarna spelen. Begroeten vind ik prima, als het wat rustiger gebeurd. Daarna wilde ze ook met mij spelen. Nou, mooi niet. Ik weet toch niet waar ze naar toe rent, waar alle bazinnetjes staan en ook moet ik weten waar Andy rent. Dat is veel te lastig. Laat mij maar gewoon bij bazinnetje te staan. Vervolgens in haar spel botste ze tegen mij op. Ik naar haar grommen. Luna wordt gecorrigeerd. Nog geen twee tellen later botst ze weer tegen me op. Ik weer grommen. Luna wordt weer gecorrigeerd. Leert ze dan echt helemaal niets?

Toen we weg liepen, vertelde bazinnetje mij dat Luna nog jong is en daarom zo wild is. Dat kan wel zijn, maar moet ik als blinde daar dan ook rekening mee houden? Ik dacht het niet! Daarom heb ik besloten; ik vind Luna stom. Het is een stom teefje. Ik vind haar niet leuk en ga haar echt nooit leuk vinden. Nou ja, misschien als ze meer rekening met mij gaat houden...maar dat verwacht ik gewoon de eerste tijd nog niet.

Najaarsdip

Er komen de laatste tijd niet veel berichten van mij. Ik heb even geen nieuwe belevenissen. Het is weer kouder aan het worden. We liggen veel voor de kachel.

Gewoon op de vloer, want de kachel is best heel erg warm. Onze baasjes zijn volgens mij koukleumen, want ze branden de houtkachel erg warm. Ik kan er dus niet voor gaan liggen, maar een stukje er vandaan is ook lekker.

Soms moeten we onze rondjes doen. Stond ik eerst te springen van geluk, nu sta ik langzaam op en sleep mezelf naar buiten. We hebben twee routes, die we lopen. Bazinnetje noemt het de normale ronde en de korte ronde. Daardoor weet ik bij het kruispunt welke kant ik op moet.

Het was pas aan het regenen...niet heel hard en het werd zelfs later nog droog ook, maar Andy en ik hadden echt geen zin om te gaan lopen. Tuurlijk na een nacht slapen, moet je heus wel je behoeftes doen, maar we hadden geen zin in de normale ronde. Dus, Andy trok heel hard aan de riem en liep alvast naar de kant van de korte ronde. Ik hoorde bazinnetje zeggen: "We gaan toch de normale ronde doen?" Ik dacht; Neeeee!! Dus ik liep heel snel achter Andy aan. Daardoor hebben we een korte ronde gehad. Alleen ging die vlieger 's middags niet op. Het was stralend weer en bazinnetje vond dat we nu echt de normale ronde konden doen.

Door alle kou, wind en regen zijn Andy en ik een beetje grieperig. We hebben last van onze oortjes. Dus, Andy likt weer veel aan mijn oren. Ik zei nog; "Doe dat niet als bazinnetje naar ons kijkt!" Maar natuurlijk zag ze het en kreeg ik weer die stomme druppels in mijn oren. Ik vind dat zo naar. Ook hoesten we wat vaker en liggen we lekker in onze mandjes of voor de kachel. We hopen dat we snel weer fit zijn en dat we ook snel weer zon hebben. Ik mis het struinen in de tuin, het blaffen naar iedereen die langs onze tuin loopt en wandelen in het mooie weer. Maar voor nu duik ik weer even met Andy voor de kachel.