En dan...dan zijn we thuis. We mogen dan meestal meteen de tuin in. Zo kunnen onze baasjes de auto uitruimen, zonder dat we voor de voeten lopen. Ook hoeven ze dan niet telkens Andy uit de auto te plukken. Die gaat namelijk gewoon weer terug de auto in, zelfs na een lange reis.
We blijven het wel lastig vinden om weer te wennen aan het huis en het thuis zijn. Alles voelt en ruikt weer anders. Ik lig meestal het liefst tussen de tassen in de gang de eerste nacht. Ondanks dat we de hele reis veel hebben liggen slapen op de achterbank, ben ik nog steeds moe. Ik slaap dan ook altijd erg goed.
Tja, dan begint het gewone ritme. We doen weer rondjes, we moeten het huis weer bewaken en baasje gaat weer veel weg overdag. Wat wel leuk is dat we onze vriendjes weer ontmoeten. Verder merk ik dat ik altijd weer even moet wennen aan ons huis en het ritme dat we hier hebben.
Gelukkig gaat het al wel weer beter met mijn oren. Ik hoor weer meer. Zo hoor ik de wasmachine draaien, hoor ik Andy smullen van de brokjes en hoor ik de buren de auto op de oprit parkeren.
De geluiden zijn hier weer heel anders dan in Hongarije. Maar het voelt wel weer als thuis komen.
Hebben jullie ook dat rare gevoel als je weer thuis komt na een vakantie. Dat je het fijn vindt, maar ook niet. Dat je blij bent om in je eigen mandje te slapen, maar ook weer even moet wennen aan je mandje. Dat de geuren en geluiden weer anders zijn. Na een paar weken dan is het weer allemaal vertrouwd, maar voor nu moet ik gewoon weer even wennen.
