Bruno begroeten

Als bazinnetje weg gaat, al is het maar voor even, dan vinden wij dat niet leuk. Tuurlijk kunnen wij het wel even redden zonder haar, maar liever gaan wij met haar mee. Dus, toen zij naar een bevriend stel in het dorp wilde, besloot zij met de auto te gaan en wij mochten op de achterbank mee.

Normaal moeten wij dan onze tuigjes aan en gaan wij in de gordel. Veiligheid voor alles. Alleen nu was het dichtbij en was het een flitsbezoekje, schatte bazinnetje in.

Wij zaten heerlijk op de achterbank in de auto, die door de airco lekker koel was. Bazinnetje stapte uit en liet de auto aan, zodat wij niet in een warme auto verbleven, maar in een heerlijk koele bolide. Ik vroeg Andy of hij kon zien, bij welke vrienden bazinnetje was. Hij vertelde me dat het de baasjes van Bruno waren. Bazinnetje stond met het bazinnetje van Bruno te praten.

Andy vertelde me dat hij uit de auto wilde om Bruno te begroeten. Ik vroeg hem of de deuren dicht zaten. "Tuurlijk," zei Andy. "Daarom is het ook zo lekker aangenaam in de auto. De airco blies genoeg koele lucht naar binnen. Maar ja...als Andy iets wil...dan krijgt hij het ook voor elkaar!

Hij ontdekte dat het knopje van de elektrische ramen het weer deed. Een tijdje gingen de ramen niet open als je op het knopje drukte. Het had iets te maken met kinderslot of zo. Dus, langzaam ging het raam naar beneden en sprong Andy uit de auto naar buiten.

Bazinnetje had helemaal niets in de gaten. Alleen het bazinnetje van Bruno zei: "Kijk, daar loopt Andy." Ik hoorde dat wel! Alleen dacht ik nog, waarom ben ik niet net als Andy. Ik kan niet uit ramen  springen, omdat ik niet weet waar ik dan eindig. Blind zijn is op dit soort momenten niet zo leuk.

Ik hoorde aan bazinnetje dat zij het niet okay vond dat Andy uit de auto was gesprongen. Ze was boos, omdat Andy weer krassen op de auto had gemaakt. Ach, een paar krassen, wat maakt het uit, ik zie ze toch niet.

Gelukkig werd ik door bazinnetje uit de auto gedragen en in de tuin gezet. Zo konden wij Bruno begroeten. Bruno is een echte goedzak. Hij vindt het leuk als we langs komen, maar hij laat ons wel onze eigen ding doen. Dus, ik ging weer lekker rondstappen in de tuin. Zo werd het korte bezoekje, toch nog een lang bezoek.

Nog even een foto van Bruno en Andy. Ik liep op dat moment ergens anders.