Nachtelijke avonturen

Bazinnetje was pas erg moe en wilde vroeg naar bed. Daarom mochten we al vroeg in de avond een laatste rondje doen. We liepen naar het achterste veldje, zonder bazinnetje. Andy en ik deden allebei  een plasje. Toen zag Andy een ree bij de buren in de tuin.

Andy blafte en blafte en liet de ree schrikken. De ree had echter gezien dat Andy niet bij hem kon komen en bleef gewoon verscholen tussen de bomen. Iedere keer hoorde ik geritsel en blafte Andy nog harder. Bazinnetje hoorde het ook en kwam eens kijken wat we aan het doen waren.

Ze zei dat we gewoon naar binnen moesten gaan. Ik luisterde en liep naar ons huis. Andy was zo geobsedeerd door de ree dat hij maar bleef blaffen. Wat bazinnetje ook zei... wil je iets lekkers, auto of NU naar huis....het maakte Andy niet uit. Tot hij zeker wist dat de ree was verdwenen verliet hij zijn post niet en bleef hij blaffen. De ree verdween. Het was nu  echt tijd om naar binnen te gaan. Bazinnetje ging in haar mandje. Dus wij ook in ieder ons eigen mandje.

Ze sliep heerlijk en wij waren ook in dromenland....tot ergens toen het echt midden in de nacht was. We hoorde namelijk de nachtelijke geluiden en nog iets... Dus, Andy en ik overlegden of we bazinnetje wakker gingen maken of dat we zelf konden uitvissen wat het was wat we hadden gehoord. Soms horen we 's nachts iemand over straat lopen, of een auto maar soms ook een muis, steenmarter of een uil. Gelukkig herken ik deze geluiden van vroeger toen ik nog kon zien welk geluid er bij het dier hoort.

Terwijl we aan het overleggen waren, werd bazinnetje wakker. Ze vertelde dat ze het wel begreep als we nodig een plasje moesten doen in de tuin. Ze had al zo'n tijd geslapen...en ondanks dat het midden in de nacht was, mochten we naar de tuin. We moesten wel beloven dat we niet gingen blaffen. Tuurlijk, wij beloven alles, zolang  we maar naar de tuin kunnen en konden uitvissen wat we hadden gehoord.

Andy en ik deden een rondje tuin en ik ontdekte een egel tussen de bomen. Ik blafte en Andy kwam ook snel aangerend. Samen hebben we naar de egel geblaft. We moesten natuurlijk wel oppassen dat we niet zijn stekels zouden raken. Daarom danste we met z'n tweetjes om de egel. Hij kon niet meer verder lopen en zette al zijn stekels op.

Bazinnetje was boos op ons...boos...zo boos hoor ik haar niet vaak. Ze zei dat we alle buren wekte met ons geblaf en dat we naar binnen moesten komen. Echt niet! We bleven de egel omcirkelen en bleven blaffen. Uiteindelijk hoorde ik bazinnetje "auto" roepen en Andy rende snel naar de auto. Daar stond bazinnetje hem al op te wachten en hij werd aan zijn nekvel naar binnen gedaan. De deur werd dicht gedaan.

Ik bleef alleen over. Gelukkig kan ik goed blaffen en rondjes rennen om de egel. Ik luisterde echt niet naar bazinnetje. Bazinnetje is toen in haar nachthemd, met een vest er over, op haar slippertjes gewapend met een bezem naar mij toe gelopen. Hoe ik dat weet...van mijn vriendje...die zag het gebeuren.

Bazinnetje vind het maar niets om in het donker over het gras te lopen en is bang voor een aantal dieren. Daarom had ze zichzelf bewapend met een bezem. Alleen toen ze bij me was, heeft ze de bezem gebruikt om mij bij de egel weg te halen. Ik werd langzaam naar boven "geveegd." Nee, ze heeft me geen pijn gedaan. Alleen haar scheldwoorden, die deden wel pijn. Ze was echt heel boos!

Volgens mij was bazinnetje echt niet blij met ons. De volgende dag kregen we ook niet veel aaien en snoepjes. We bleven maar een beetje uit haar buurt. Bovendien moesten we nog een paar uur slaap inhalen...want we hebben hier nog lang over nagepraat die nacht...Andy en ik...beste vrienden.