Luisteren

Ik luister naar de geluiden in huis. Een afwasmachine die aan staat, geluid van een televisieprogramma, baasjes die met elkaar praten. Ik luister ook graag naar de geluiden buiten. Mensen op straat die druk in gesprek zijn, een auto die voorbij rijdt, vogeltjes die hun lied zingen of de blaffende hond van de buren. Ik hoor alles. Er mankeert niets aan mijn oren. Gelukkig nu niet meer.

Maar toch zegt bazinnetje dat ik niet luister. Ik hoor haar wel, maar misschien luister ik niet. Ik hoor haar zeggen dat ik in mijn mandje moet....maar ik ga niet als ze dat zegt. Dus, zegt ze dat ik niet luister.

Zo is het iedere avond een gedoe als we nog even een plasje in de tuin mogen doen. Gisteravond ging ik mijn rondje doen en hier en daar een plasje. Ik luisterde naar de nachtelijke geluiden. Toen hoorde ik bazinnetje zeggen dat ik naar binnen moest. Net op het moment dat ik iets hoorde bewegen dicht bij mij. Ik zette het op een blaffen en ergens in de verte hoorde ik bazinnetje weer boos worden.

Ik mocht niet blaffen, omdat alle buren wakker zouden worden. Ik moest naar binnen komen. Uiteindelijk heb ik geluisterd naar haar opdrachten en ging ik met een trage pas richting de stem van bazinnetje. Toen ze boos tegen me praatte zei ze: "Waarom luister je niet als ik je zeg dat je moet komen?" Toch raar dat ze zegt waarom luister je niet...ik hoor haar heus wel. Ik wil alleen soms iets anders dan mijn bazinnetje. Ik begrijp niet altijd waarom ik niet gewoon de dingen kan doen die ik wil.

Daarom luister ik wel, maar ik hoor het misschien net even anders. Ik ga weer even lekker chillen en luisteren wat de omgeving mij te vertellen heeft. Baasjes hebben weer even pech...ik doe wat ik wil. Ik hoor ze wel, maar ik luister niet.