Mijn baasjes vinden het eigenlijk niet zo'n goed idee dat ik mijn botten in de tuin begraaf. Ze vinden het maar niets dat ik een kuil graaf en willen de tuin netjes houden...maar daar heb ik even niets mee te maken. Ik moet toch ergens mijn botten verstoppen. Als ik ze laat liggen in de gang of in mijn mandje dan pakt Andy ze. Zelfs als ik slaap naast mijn bot, dan kan het zijn dat Andy het bij me weg pakt terwijl ik in dromenland ben.
Dus, ik graaf gewoon mijn botten in de tuin...jammer dan! Als ik dan toch weer trek heb om ergens op te gaan kauwen dan ga ik terug naar waar ik mijn bot heb verstopt en zoek mijn bot weer op. Ik weet de botten altijd weer te vinden...tenminste... Ik denk dat.
Alleen de laatste tijd vind ik mijn botten niet terug. Wel de omgewoelde aarde vind ik terug, maar waar ik ook graaf niet mijn bot. Dat is toch raar..?! Ik heb daarom aan mijn baasjes gevraagd of zij mijn botten opgraven. Dit doen ze niet..hebben ze mij verzekerd. Daarom hebben we samen overlegd om op zoek te gaan naar de bottendief. Ik denk namelijk dat er een bottendief is, die mijn botten weer opgraaft en ze oppeuzelt.
Dus, de eerstvolgende keer dat ik een bot wilde verstoppen, vertelde ik het aan baasje. Die bleef op gepaste afstand kijken naar wat ik deed. Hij zag vanuit zijn ooghoek dat ook Andy zat te kijken naar mijn graafwerkzaamheden. Ik liep daarna naar binnen. Je raadt het nooit...maar Andy liep vervolgens naar de plek waar ik mijn bot had begraven en heeft hem er uit gehaald! Hij heeft toen eerst mijn bot opgegeten en daarna die van hemzelf! Hij is dus nu even niet meer mijn vriendje. Dat doen vrienden namelijk niet.
Hoewel...hij is nu even voor controle bij de dierenarts...en ik mis hem... Misschien is hij zometeen toch maar weer mijn vriendje...maar ik moet toch een slimmer plan gaan bedenken voor het verstoppen van mijn bot. Dus, als iemand een goed idee heeft, dan hoor ik het graag.
Hier zit ik wel meteen mijn bot op te eten...deze is te lekker om te laten liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten