Moordenaar

We hadden een nestje met drie kleine merels in het houthok zitten. Iedere dag liep ik samen met bazinnetje naar het houthok. Zij keek en vertelde me hoe het met de drie jonge vogeltjes ging. Ook baasje ging geregeld kijken naar het nestje. Het was zo leuk om te horen hoe de jonge vogeltjes blij waren als moeder merel hun eten bracht. Het was soms een druk gekwebbel tussen de moeder en de jonkies.

Deze week begonnen ze met vlieglessen. Moeder merel heeft het voor gedaan, vertelde bazinnetje en de jonkies probeerde te volgen. Andy vond het gefladder niet leuk en heeft afgelopen woensdag pogingen gedaan om de jonkies te vangen. Ik kan je vertellen...het is hem gelukt om het gefladder te stoppen. Bazinnetje was erg boos op Andy en heeft nog geprobeerd om de jonkies te redden, maar telkens was Andy sneller. Hij heeft ze op een snelle manier vermoord, door te bijten in hun nek.

Bazinnetje was erg boos op Andy en noemde hem bij iedere moord...drie vogeltjes, drie moorden... jij moordenaar!! Wat bazinnetje ook deed, Andy ging er telkens op af. Hij was uiteindelijk zo gefixeerd op de jonkies dat hij niets anders meer wilde doen.

Ook toen hij de drie moorden had gepleegd, lag of stond hij nog steeds voor de deur. Hij wilde nog meer gaan moorden...maar er was geen vogeltje meer over.

Bazinnetje was erg verdrietig. Ik heb haar nog proberen uit te leggen dat Andy een jachthond is. Hij doet het vanuit zijn instinct. Eigenlijk is het natuurlijk gedrag van Andy en kan bazinnetje daar niets tegen doen. Bazinnetje bleef echter verdrietig. Zij houdt van alle dieren...nou ja, behalve van reptielen en insecten. 

Onze baasjes hebben nu afgesproken voortaan de nestjes niet meer toe te staan in onze tuin, want anders blijft bazinnetje verdrietig als Andy aan het moorden is. En moeder merel...tja, die blijft nu achter met het lege-nest-syndroom.