Ik ben maar een gewone hond...okay, hartstikke stekeblind en met een maatje, die wel wat fratsen uithaalt en natuurlijk zijn er ook hondenvriendjes, die soms langs komen waar ik over vertel...en natuurlijk mijn lieve baasjes...maar hoe gek is het dat ik al vijftig blogs heb geschreven. En helemaal bijzonder is het dat jullie dat ook nog lezen! Ik wil jullie daarom bedanken voor het lezen en ik hoop natuurlijk dat ik dit nog lang mag doen en dat jullie het blijven lezen.
Tja, het is natuurlijk een belangrijke blog...maar hoe vul je een belangrijke blog? Nou, misschien moet ik eens wat meer over mijn baasjes vertellen?
Mijn bazinnetje is dus thuis. Ze zorgt altijd voor ons. Ze wandelt drie keer per dag met ons, geeft ons eten, water en zorgt dat ik nu met de warmte geregeld wordt geborsteld en ze knipt me bij, zodat ik er knap uit blijf zien. Ze schrijft met mij de blogs en natuurlijk hebben we het vaak over wat we nu weer gaan schrijven. De hele dag door mag ik haar lastig vallen voor een aai of voor knuffels. Ook Andy vraagt om knuffels...en ze heeft altijd tijd om ons te aaien of met ons te spelen.
Dit is Andy zijn manier om aandacht te vragen.
Ze praat tegen ons...we snappen niet altijd wat ze zegt, maar we doen of we het wel allemaal begrijpen. Zij vindt het fijn om tegen ons te praten. Soms zingt ze voor ons. We krijgen wat lekkers om op te kauwen en ze zorgt voor ons als we ziek zijn. Nou, ben ik eigenlijk nooit ziek...soms moet ik overgeven en dan zorgt bazinnetje voor me. Ze koopt speeltjes voor ons en mandjes en zorgt dat alles tip top in orde is.
Baasje is vaak weg. Soms is hij er 's avonds en dan laat hij ons, voordat hij naar bed gaat, in de tuin voor een plasje. Ook door hem worden we verwend met knuffels en worden we geaaid. Hij geeft ons soms eten als hij een rondje met ons heeft gedaan. Hij loopt ook wel rondes met ons, maar minder dan bazinnetje. Ook hij geeft ons wat lekkers om op te kauwen...we zeggen natuurlijk niet dat we net al wat lekkers van bazinnetje hebben gehad... we doen net of we nooit wat krijgen en kijken extra zielig..dat werkt wel... dan krijgen we nog wat lekkers. Als we in het weekend een eitje krijgen dan krijgen we dat van baasje. Plakjes kaas krijgen we van beide baasjes.
Bij baasje liggen we vaak met z'n tweeën, Andy en ik, op de bank, in de stoel of in de hangmat. Dat vinden we gezellig. Soms vindt Andy het moeilijk om mij er ook bij te hebben, maar baasje is duidelijk...jullie mogen allebei!
Eigenlijk hebben we het prima naar ons zin bij onze baasjes. Ook kan ik niet meer zonder Andy. Hij is echt mijn maatje. We liggen steeds vaker samen op het kussen op de gang, zonder ruzie te maken. Ik ben dus erg blij met mijn baasjes en vriendje. Ik hoop dat ieder hondje dat geluk heeft.
Ik ben in ieder geval een gelukkig hondje.
Dus, aan alle hondenvriendjes...zijn jullie ook zo blij met jullie baasjes? En mensenvriendjes... zijn jullie ook zo blij met jullie hond? Konden wij honden maar een keer een baasjesdag houden...dan zou ik een lekker bot voor mijn baasjes kopen...dat hebben ze wel verdiend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten