Dierenartsbezoek

Vandaag mocht Andy mee met bazinnetje in de auto. Ik was boos. Ik mocht namelijk niet mee en moest in mijn eentje op het huis passen. Dat vond ik gemeen. Ik ben toch klein en hartstikke stekeblind en dan krijg ik zo'n belangrijke taak. Wat moest ik nou in mijn eentje doen? Ik had geen zin om op mijn bot te kauwen. Ik heb gewoon liggen wachten tot ze terug kwamen.

Toen kwam Andy thuis en vertelde hij me dat hij naar de dierenarts was geweest. Hij had weer last van zijn kont.. ze noemen dat verstopte anaalklieren. Het was weer zo erg dat er ook een ontsteking bij was. Hij zei dat het nu nog verschrikkelijker was bij de dierenarts dan anders. Er werd ook in zijn poot geprikt...bloed prikken... of zo.. Waarom? Dat weet Andy niet. Ook werd er gevoeld, geluisterd naar zijn longen en temperatuur gemeten. Ik vroeg telkens waarom? Maar dat weet Andy niet.

Hij vertelde me dat ze op het laatst dan zijn anaalklieren hebben uitgedrukt en dat vind hij niet leuk. Hij heeft het al vaker gehad. Dus, hij piept, blaft of bijt niet..maar hij vindt het echt niet leuk. Ik heb dat nooit gehad, dus ik weet niet of het pijn doet. Ik geloof Andy meteen als hij verteld dat hij pijn heeft. Ik zal extra lief tegen hem zijn vandaag. Eigenlijk ben ik dat altijd...okay...als hij mijn bot niet jat....of als hij gromt naar mij als ik te dicht bij zijn bot kom. Dan kan ik ook onaardig worden.

Ik hoop wel dat ik binnenkort ook weer een keer mee mag in de auto. Dat is wel leuk...maar ik hoef dan niet naar de dierenarts. Dierenartsbezoeken zijn nooit zo leuk. Je weet nooit wat ze doen. Of ze je pijn doen. Nee, gewoon een rondje rijden vind ik fantastich.

Andy denkt dat hij ook weer tabletjes moet nemen. Als dat zo is, dan gebeurd dat altijd met een plakje kaas. Dus, ik hoop dat hij medicijnen moet nemen...want ik doe dan altijd wel gezellig mee met het plakje kaas. Ik ga alvast voor de koelkast liggen...Okay, de tegels zijn lekker koel en dat is natuurlijk ook fijn.