Dat was vooral lastig op Koningsdag. Bazinnetje lag op de bank binnen. Baasje was echter in de tuin aan het werk. We hadden dus de hele dag buiten kunnen zijn. Alleen, dan missen we bazinnetje. En bazinnetje had onze steun zo nodig. Daarom hebben Andy en ik vooral in onze mandjes dicht bij haar gelegen. Soms zei bazinnetje dat ze het goed vond als we in de tuin zouden gaan rondsnuffelen, maar dat hebben we niet zo vaak gedaan. Waren we buiten, dan miste we bazinnetje weer. Snap je onze dilemma?
We willen altijd graag voor ons bazinnetje zorgen en helemaal als ze net zoveel blaft als wij. Ik dacht dat eerst dat ze een blafcursus had gedaan om in onze hondentaal met ons te gaan communiceren. Alleen vertelde Andy mij...nee, ze hoest! Dat is blaffen, maar dan voor mensen. Gelukkig maar, want ik verstond er helemaal niets van.
Ik hoop wel dat bazinnetje nu een keer beter gaat worden en actief gaat zijn. Het mooie weer komt er aan en ik vind het heerlijk om in de tuin te gaan spelen, rennen en vooral liggen. Hoe leuk zou het zijn om dit lekker met z'n drieën te doen als baasje aan het werk is. Ik zeg weg met de bacillen, bacteriën en virussen en welkom energie en zon.
Nog een paar foto's van hoe wij op bazinnetje aan het wachten waren.
Wanneer is ze nou weer beter??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten