Oeps!

Oeps! Gisteren zijn we te druk geweest om een blogje te schrijven. Nou, eigenlijk had ik wel tijd, maar mijn bazinnetje niet. Het was een gekke dag...alweer. Volgens mij was het gisteren eigenlijk een dag dat baasje de hele dag weg is en dat bazinnetje dan voor ons zorgt. Alleen waren ze beide
's ochtends thuis. Stilletjes. Ze praatten niet veel.

We hoorden 's middags de kerkklokken luiden. Onze baasjes ging ook weg. Er liepen veel mensen op straat. Toen was het het opeens heel stil. Andy heeft alles in de gaten gehouden en ik ben gaan slapen.

Na uren, werd ik wakker, omdat baasje thuis kwam. Hij kwam niet alleen, maar met nog meer mannen. Volgens mij drie mannen. Ik ken hun stemmen. Volgens zijn dat onze buurmannen. Ze gingen lekker naar buiten en gingen praten. Ik weet dat het niet netjes is, maar ik heb stiekem naar hun verhalen geluisterd. Ze hadden allemaal mooie verhalen over het mensenvriendje van ons buurhondje Lucky. Volgens mij waren ze naar een soort afscheid geweest.

Na nog weer een lange tijd kwam bazinnetje eindelijk ook thuis. Ik lag allang weer bij de deur. Ik wilde graag op haar wachten. Ik sleep dan altijd haar slof mee en ga bij de deur liggen wachten. Zo heb ik toch een beetje haar zweetvoetengeur bij me en mis ik haar wat minder.

Bazinnetje ging uiteindelijk een rondje met ons lopen. Volgens mij veel later dan we normaal gaan lopen. Het was wel erg mooi weer om te lopen. Ik vond het echt jammer, dat we niet die middag in de tuin hadden kunnen liggen genieten in het zonnetje. Dat komt natuurlijk dat onze baasjes er niet waren en wij weer een belangrijke taak hadden.

Na, het rondje gingen we niet naar huis. Ik wist al snel dat we bij Inifix op visite gingen. Die was zoals altijd weer een beetje lomp bij mij. Ze struikelt vaak over mij. Misschien is ze toch ook gewoon blind...of alleen lomp?

Inifix was pas bij ons op visite en toen heeft ze al onze hondenbrokken opgegeten. Wij krijgen na onze ochtendronde en avondronde brokjes. Die eten we niet altijd meteen op.  Soms gaan we later eten of helemaal niet...ligt aan onze honger.  Opeens had Inifix onze brokjes op gegeten. Dat vonden wij niet aardig.

Dus, gisteravond hebben Andy en ik de brokjes van Inifix opgegeten. Nou ja, Andy dan. Voordat ik de brokjes had gevonden, had Andy ze al op. Ik mocht nog wel een paar brokjes opeten, die had het bazinnetje van Inifix in de etensbak gedaan. Heb ik heus wel gehoord. Zo kon ik Inifix ook nog even terug pakken. Misschien zal ze voortaan onze brokjes dan laten staan als ze bij ons op visite komt.

Gelukkig was de avond voor mij verder gewoon zoals altijd. Andy was alleen zo onrustig door de gekke dag, dat hij moest overgeven. Misschien ook wel door de brokjes van Inifix. Andy maakt zich altijd zo druk om alles. Als er iets anders gaat in zijn leven, dan wordt hij een beetje gek in zijn hoofd. Mijn bazinnetje noemt hem ook weleens...uhh...moeilijk woord...autistisch. Ik weet niet wat dat is, maar het klinkt in ieder geval gek.

Morgen zal ik wel tegen bazinnetje zeggen, dat ze gewoon een blogje samen met mij moet schrijven. Ik vind het altijd heel gezellig om samen te doen. Nu ga ik snel weer naar buiten. Genieten van het mooie weer. Doen jullie dat ook? Genieten van het mooie weer?