Tot dusver niets raars, toch? Alleen toen we halverwege waren, werd ik opgetild door mijn bazinnetje en ik werd ergens ingezet. Niet zo als de vorige keer, want ik zat hoger en ik voelde de wind door mijn haren. Ik voelde dat een kindje mij ging aaien, terwijl ik daar zo lekker zat.
Iedere keer als ik op pad ben met mijn bazinnetje en het bazinnetje van Inifix dan gebeuren er gekke dingen. Die twee bazinnetjes die verzinnen telkens van alles en ik ben dan de dupe.
Ondanks dat ik daar zat en ik niet hoefde te lopen, was het niet erg handig. Ik wilde namelijk wel overal snuffelen. Dat ging natuurlijk niet. Ik werd vast gehouden en ik kon er niet af. Uiteindelijk heb ik heel duidelijk gemaakt dat het zo echt niet meer ging. Ik rook dat het teefje van drie straten verder op langs de kant een plasje had gedaan. Ik moest en zou daar natuurlijk ook een plasje doen.
Dus, ik ben er afgetild en ik ben weer gaan lopen en heb dus ook even een plasje gedaan. Ik hoorde de bazinnetjes echt wel even zeuren dat ik erg langzaam loop. Maar weet je, dat boeit me niet. Ik ben wie ik ben en ze moeten zich maar aanpassen aan mij.
Nou, okay dan...nog even een foto van wat ze met me gedaan hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten