Tuig!

Vandaag deed ik weer een paar rondjes met mijn bazinnetje en Andy ging natuurlijk ook mee. Altijd en eeuwig lopen we dezelfde rondjes. 's Morgens, 's middags en 's avonds en voor het slapen gaan nog een plasje in de tuin. Alleen in de winter, als het vroeg donker is dan lopen we een klein rondje. We hebben dan onze lampjes aan, die zitten vast aan onze tuigjes. Op deze manier kan iedereen ons goed zien. Het schijnt namelijk dat mensen niet zulke goede ogen hebben als dieren. Okay, ik denk wel dat mensen betere ogen hebben dan ik. Ik ben natuurlijk hartstikke stekeblind.

De reden voor altijd dezelfde rondjes is, dat Andy toch wel enorm autistisch is. Hij houdt niet van nieuwe dingen. Als we eens in een andere omgeving een rondje willen lopen, dan is Andy bang. Hij trekt aan de lijn, durft nergens langs te lopen, want je weet maar nooit wat er zou kunnen gebeuren. Wat een sukkel! Aangezien ik toch niets zie, maakt het mij allemaal niets uit. Ik vind het wel handig altijd dezelfde rondjes, want nu weet ik precies waar ik mag plassen en poepen of waar obstakels zijn.

Op onze rondjes komen we ook andere honden tegen. Ik ruik ze soms al van een afstand. Ik gooi mijn neus dan meer de lucht in en ik weet dan precies welke hond er aan komt...mits ik die hond al een keer eerder geroken heb. Als Andy nog niet door heeft dat er een andere hond aan komt, dan blaf ik even. Andy kijkt dan snel rond en als de hond ons wil passeren dan gaan we samen blaffen. Andy begint, want hij weet of de hond dicht genoeg langs ons loopt.  Wij samen tegen de rest van de wereld, uhhh...hond. Wedden dat ze bang van ons zijn! Dat zal ze leren, tuig dat op ons rondje wil langs lopen. Okay, niet iedere hond leert er van, want we komen vaker dezelfde honden tegen.

Want hard blaffen dat we doen, dat verdient respect van alle honden. Alleen vinden onze baasjes dat niet zo grappig. Ze zeggen " ophouden", "gedraag je" en "klaar nu". Maar weet je hoe leuk het is te blaffen tegen het tuig, dat we op ons rondje tegen komen. Ik voel me dan zo groot en sterk. Dus, ik heb met Andy afgesproken dat we er gewoon mee door gaan. Gelukkig weten onze baasjes dat niet!

Zijn er hondenvriendjes die mee lezen? Doen jullie dat ook, blaffen tegen tuig dat gewoon denkt langs te lopen? Of mag dat niet van jullie baasjes?