Stom teefje

Zoals ik al eerder schreef is Andy verliefd. Hij vindt Luna helemaal geweldig. Nog altijd loopt hij langzaam als we bij haar huis zijn. Hij kijkt of hij haar ziet. Ziet hij haar in de tuin dan speelt hij soms aan de ene kant van het hek terwijl zij aan de andere kant zit. Ik vind dat prima, maar ik vind het niet fijn als we haar en haar bazinnetje tegen komen.

Weten jullie nog hoe ze eruit ziet? Kijk zo achter het hek is het een prima hond.

Als we Luna met haar bazinnetjes tegen komen dan wil ze spelen. Andy speelt dan heel graag met haar. Maar ze wil ook met mij spelen. Ze is alleen zo wild. Ik weet niet waar ze is en soms springt ze bovenop mij. Ik heb haar al eens gezegd dat ik blind ben, maar ze luistert niet. Ze is een ongeleid projectiel dat overal is. Ze botst zo vaak tegen mij op, dat ik gewoon naar haar gegromd heb. Niet dat ze luistert, ze doet het gewoon nog een keer. Ze kijkt echt niet uit.

Gisteren ook weer. We kwamen Luna tegen. Wil die stomme teef mij begroeten en ook meteen daarna spelen. Begroeten vind ik prima, als het wat rustiger gebeurd. Daarna wilde ze ook met mij spelen. Nou, mooi niet. Ik weet toch niet waar ze naar toe rent, waar alle bazinnetjes staan en ook moet ik weten waar Andy rent. Dat is veel te lastig. Laat mij maar gewoon bij bazinnetje te staan. Vervolgens in haar spel botste ze tegen mij op. Ik naar haar grommen. Luna wordt gecorrigeerd. Nog geen twee tellen later botst ze weer tegen me op. Ik weer grommen. Luna wordt weer gecorrigeerd. Leert ze dan echt helemaal niets?

Toen we weg liepen, vertelde bazinnetje mij dat Luna nog jong is en daarom zo wild is. Dat kan wel zijn, maar moet ik als blinde daar dan ook rekening mee houden? Ik dacht het niet! Daarom heb ik besloten; ik vind Luna stom. Het is een stom teefje. Ik vind haar niet leuk en ga haar echt nooit leuk vinden. Nou ja, misschien als ze meer rekening met mij gaat houden...maar dat verwacht ik gewoon de eerste tijd nog niet.