Wie zorgt voor wie?

Baasje is vaak weg. Overdag, maar ook 's avonds. Wij verdedigen natuurlijk ons bazinnetje. Alleen 's avonds dan overdrijft Andy het nog wel eens. Net als gisteravond. Bazinnetje ging lekker televisie kijken en Andy wilde bij iedere auto die langs reed, nog niet eens die dichtbij ons huis komt...nee, die  op de straat voor ons huis reed, gaan blaffen. Bazinnetje vond dat niet goed en heeft Andy uitgelegd dat zij voor ons ging zorgen. Wij mochten gewoon in ons mandje liggen slapen. Dat deden we dan ook.

Toen ging bazinnetje naar bed. We deden nog een laatste plasje in de tuin en gingen ook naar boven in onze mandjes. Baasje was nog steeds niet thuis. Andy wilde weer bij iedere auto die langs reed blaffen. De eerste keer deed ik nog mee, maar ik heb daar geen zin in. Ik wilde net als bazinnetje gewoon slapen. Ik heb alleen nog een beetje geblaft toen Andy hoorde dat baasje thuis kwam. Als baasje thuis is, dan past hij op het huis en kunnen wij gaan slapen.

Wij slapen best veel. Heerlijk languit op het kussen in de gang of in onze mandje in de woonkamer. Alleen als bazinnetje naar boven gaat, dan volgt sowieso één van ons haar. Dat is de afspraak. Je kan bazinnetje toch niet alleen laten gaan. We willen altijd dicht in haar buurt zijn. Stel dat ze hulp nodig heeft van ons. Niet dat we huishoudelijke klusjes kunnen doen. Hebben jullie ooit een hond zien stofzuigen of de was op zien hangen? Nee, wij zorgen dat bazinnetje nooit alleen is. En stel dat er iets gebeurd, dan zijn wij dichtbij haar. Dat doen we veel minder bij baasje...maar hij heeft natuurlijk veel minder onze hulp nodig.

Kijk, Andy hoorde weer wat bij de deur. Dit keer was het de buurvrouw die haar fiets uit de schuur pakte. Ik vond dat niet spannend genoeg om te blaffen. Andy wel!