Buurtjes

Vanmorgen ging de bel. Als hier de bel gaat dan gaan Andy en ik heel hard blaffen. Ons bazinnetje probeert ons stil te krijgen en bij de deur weg te houden. Soms luisteren we, maar meestal niet. Deze ochtend stond er een man voor de deur. Ik hoor en ruik dat. Dan rent Andy zodra de deur open gaat naar buiten. Niet om de man te begroeten. Als er een vrouw staat, ook niet om die vrouw te begroeten. Nee, hij rent heel hard naar de buren. Ik moet dan mijn bazinnetje alleen gaan verdedigen. Meestal als bazinnetje zegt dat het goed volk is, dan houd ik op met haar te verdedigen. Ik blijf er wel bij staan, maar luister dan aandachtig naar wat er gezegd wordt. Ik ruik vanzelf wel wanneer er onraad is en kan dan alsnog mijn bazinnetje verdedigen. Dit is gelukkig nooit nodig geweest. Waar ik eigenlijk heel blij mee ben, want ik sta er wel mooi alleen voor.

Andy die peert hem dus gewoon. Laat mij het vuile werk opknappen. En waarom? Hij gaat bij de buren voor de deur zitten wachten. Soms probeert hij te kijken of hij de buurvrouw ziet. Soms hoort hij de buurman en gaat dan blaffen. Meestal zit hij geduldig bij de voordeur te wachten tot deze vanzelf open gaat. Vaak is het de buurvrouw, die had gezien dat Andy voor de deur zat. Zodra de deur wordt geopend rent hij naar de kast in de keuken waar de lekkere hondensnoepjes liggen. Hij gaat dan netjes zitten. Als hij in een goede bui is, gaat er alvast één pootje omhoog, kopje houdt hij schuin en hij kijkt extra lief uit zijn ogen. Dan opent de buurvrouw de kast en krijgt hij wat lekkers. Daarna wordt hij door de buurvrouw naar huis gestuurd. Andy gaat dan via een andere deur weer naar binnen.

(De onderstaande deur is gewoon een deur van iemand, niet van ons of van de buren.)

Mijn bazinnetje gaat altijd even naar de buren om te kijken of Andy naar binnen gaat voor wat lekkers of dat hij nog voor de deur zit. Ze wil niet dat hij over de drukke straat heen rent. Bazinnetje is altijd erg bezorgd, maar Andy ziet toch auto's. Er kan volgens mij niets gebeuren.

Als de buren er niet zijn, dan haalt bazinnetje mijn maatje weer naar huis. Dat is niet zo eenvoudig. Ze legt dan telkens aan Andy uit dat de buren er niet zijn. Andy zou anders net zo lang daar gaan zitten tot ze terug zijn. Daarom krijgt Andy wat lekkers uit onze kast en ik dan ook. Ik zou willen dat ik net zo snel was als mijn grote vriend, want dan kreeg ik ook wat lekkers van de buurvrouw.
Het is best gemeen dat ik klein en hartstikke stekeblind ben, daardoor mis ik dus gewoon een lekker snoepje. Bazinnetje, ik heb nu toch wel trek gekregen door dit verhaal. Mag ik een snoepje?